E schéint Liewen um Mier

All Kéier wa mir iwwer d'Mier geschwat hunn, kënnt ee Saz vir: „Stellt Iech dem Mier an, mat Fréijoersblummen, déi bléien“. All Kéier wa ech un d'Mier ginn, da kënnt dëse Saz mir an de Kapp. Endlech verstinn ech absolut, firwat ech d'Mier sou gär hunn. D'Mier ass sou schei wéi e Meedchen, sou dreist wéi e Léiw, sou grouss wéi e Grasgebitt a sou kloer wéi e Spigel. Et ass ëmmer mysteriéis, magesch an attraktiv.
Virum Mier, wéi kleng d'Mier ee sech fillt. Also all Kéier wann ech un d'Mier ginn, denken ech ni un meng schlecht Laun oder Ongléck. Ech fille mech wéi en Deel vun der Loft an dem Mier. Ech kann mech ëmmer eidel maachen an d'Zäit um Mier genéissen.
Et ass keng Iwwerraschung fir d'Leit, déi am Süde vu China liewen, d'Mier ze gesinn. Souguer mir wëssen, wéini et Héichwaasser a Ebbe ass. Bei Héichwaasser geet d'Mier den ënneschte Mierbuedem ënner Waasser, an et ass kee Sandstrand ze gesinn. De Kaméidi vum Mier, dat géint d'Miermauer an d'Fielsen klappt, souwéi déi frësch Mieresbrise, déi aus dem Gesiicht kënnt, hunn d'Leit direkt berouegt. Et ass ganz agreabel, um Mier ze lafen, mat Kopfhörer. Et gëtt 3 bis 5 Deeg Ebbe um Enn an Ufank vum Mount vum chinesesche Moundkalenner. Et ass ganz lieweg. Gruppe vu Leit, Jonk an Al, souguer Puppelcher, kommen op de Strand, spillen, spadséieren, fléien Drachen a fänken Muschelen etc.
Dat Beandrockendst dëst Joer ass d'Muschele beim Mier bei Ebbe fänken. Et ass de 4. September 2021, en sonnegen Dag. Ech sinn mat mengem "Bauma", engem elektresche Vëlo, gefuer, hunn mäi Neve mat Schaufelen an Eemer opgehuewen, an hunn Hüts un. Mir si mat gudder Laun op d'Mier gaangen. Wéi mir do ukomm sinn, huet mäi Neve mech gefrot: "Et ass waarm, firwat kommen sou vill Leit sou fréi?". Jo, mir waren net déi Éischt, déi do ukomm sinn. Et ware sou vill Leit do. E puer sinn um Strand spazéiere gaangen. E puer souzen op enger Miermauer. E puer hunn Lächer gegruewen. Et war e ganz anere a liewege Bild. D'Leit, déi Lächer gegruewen hunn, hunn Schaufelen an Eemer geholl, hunn e klenge quadratesche Strand besat a sech vun Zäit zu Zäit d'Hänn gegraff. Mäi Neve an ech hunn eis Schong ausgezu, sinn op de Strand gerannt an hunn en Taschentuch aus dem Strand geholl. Mir hunn probéiert ze gruewen a Muschele ze fänken. Mee am Ufank konnte mir näischt fannen ausser e puer Muschelen an Oncomelanien. Mir hunn festgestallt, datt d'Leit nieft eis vill Muschele gefaangen hunn, och wann e puer kleng an e puer grouss waren. Mir waren nervös an ängschtlech. Also hu mir séier d'Plaz gewiesselt. Wéinst der Ebbe konnte mir ganz wäit vun der Miermauer ewechgoen. Mir konnten souguer bis ënner oder an der Mëtt vun der Ji'mei Bréck goen. Mir hunn decidéiert bei enger vun de Piliere vun der Bréck ze bleiwen. Mir hunn et probéiert an et ass eis gelongen. Et ware méi Muschelen op der Plaz, déi voller mëller Sand a wéineg Waasser war. Mäi Neve war sou opgereegt, wéi mir eng gutt Plaz fonnt hunn a méi a méi Muschele gefaangen hunn. Mir hunn e bësse Mierwaasser an Eemer gemaach, fir sécher ze sinn, datt d'Muschele lieweg wieren. Just e puer Minutten sinn vergaangen, wéi mir festgestallt hunn, datt d'Muschele eis begréisst hunn a gelächelt hunn. Si hunn hire Käpp aus hire Muschele gestreckt an d'Loft dobausse geootmet. Si ware schei a verstoppen sech erëm an hire Muschelen, wéi d'Eemer erschüttert goufen.
Zwee Stonne Fluch, den Owend koum. D'Mierwaasser war och erop. Et war Héichwaasser. Mir mussten eis Geschir packen a ware prett fir heem ze goen. Barfuss um Sandstrand mat e bësse Waasser ze trëppelen, et ass sou wonnerbar. D'Beréierungsgefill ass vun den Zéiwen an de Kierper an am Geescht gaangen, ech hunn mech sou entspaant gefillt, wéi wann ech um Mier wier. Um Wee heem huet d'Loft an d'Gesiicht geblosen. Mäi Neve war sou opgereegt, datt hie geruff huet: "Ech sinn haut sou glécklech".
D'Mier ass ëmmer sou mystesch, magesch, fir jiddereen ze heelen an ze ëmfaassen, deen nieft hir trëppelt. Ech hunn d'Liewen um Mier gär a genéissen et.